Главная страница ساياھەتچى تور بېتىنىڭ مۇنبىرى Регистрация

Вход

Приветствую Вас Гость | RSS Суббота, 2024-04-20, 6:02 AM
[ Новые сообщения-yingi xewerler · Участники-ezalar · Правила форума · Поиск-izdesh · RSS ]
  • Страница 1 из 1
  • 1
Модератор форума: Sayahetchi  
Форум * Munber » TARIX ИСТОРИЯ » Tarixtin bayanlar » Qedimqi medeniyet arilining bayqilishi we berbat bolishi. (Eset Sulaymanning "Bostanliq mediniyiti we uning tarixi")
Qedimqi medeniyet arilining bayqilishi we berbat bolishi.
SayahetchiДата: Среда, 2008-02-06, 10:51 PM | Сообщение # 1
Admin
Группа: Администраторы
Сообщений: 115
Статус: Offline

Derya boyi : Qedimqi medeniyet arilining bayqilishi we berbat bolishi.

( Es'et Sulaymanning "Bostanliq mediniyiti we uning tarixi qismiti" namliq maqalisining 3- bapi)

Buningdin texminen 400 yüz yil ilgiri teklimakan qumluqining jenubi girwigidiki kériye bostanlighida ahalilerning nisbiti bilen bostanliqlar sighimchanlighi ottursida tengpungsizliq körülgendi . Buning bilen bir qisim ahaliler yéngi hayatliq makani izlep kériye deryasining töwen éqinigha qarap sürülüshke bashlaydu . Qurum taghlirining qarliq choqquliridin bashlinip kériye bostanlighi arqiliq teklimakanning ichkirsige qarap tinmay aqidighan kériye deryasi bu qurghaq makanning kélimatini her waqit tengshep turatti.
Kériye bostanlighi teklimakanning jenubi girwigidiki bostanliqlar bilen qumluqlar ottursidiki di'aliktik birlikning tipik körünishi idi. Kériyelikler elmisaqtin buyan yiraqtiki qarliq taghlardin éqip kélidighan derya süyini qedirlep kelgendi .Ular özliri yashawatqan makanning bir xil ichki tengpungluq halitide ikenligini, bostanliqlar bilen qumluqlarning bir - birini teqezza qilidighanlighini, shundaqla derya süyining hel qilghuch ehmiyetke ige ikenligini chongqur chüshen'gendi.
Imkaniyet bolsila bostanliq berpa qilish we yéngi hayatliq muhiti yaritish qumluq xelqining da'imliq arzusi idi. Bostanliqlarning kölimi ahalilerning nisbitini sighduralmighan haman ular sirtqa qarap aqatti we derya - taramlarning yönilishini boylap yéngi bostanliqlarni izleytti . Teklimakan girwekliridiki yultuzdek taralghan chong - kichik bostanliqlar mana mushundaq peyda bolghandi.
Buningdin 400 yil burun bir top kériyelikler mal - charwilirini heydep derya yonilishi boyiche teklimakanning ichkirsige qarap yolgha chiqti. Ularning qelbide yéngi bostanliq tépishtek buyük istek lawuldap turatti. Ular teklimakan girwigidiki eng axirqi bostanliq _ jay kentidin ayrilip uzaq ötmeyla derya yölinishini yüttürüp qoyushti. Bir xilda lomshüp aqidighan kériye deryasi bu yerge kelgende etrapqa tarilip, cheksiz qum baghrigha singip kétetti. Ularning aldida emdi ne derya, ne toghraq - yulghun, ne uchar qushlar körünmeytti. Bipayan qumluq, bir - birige min'giship ketken barxanlar we yaltirap turghan quyash nuridin bashqa hichnerse körunmeytti.
Su menbesidin ayrilishtek bir xl wehime tuyghusi ularning wujudigha ichki xatirjemsizlik salghan bolsimu , lékin ular yoldin toxtap qalmidi . Chünki ular bu qorqunushluq seperge allliqachan tewekkül qilghandi . Haman bir küni tuyuqsizla ghayiwi bostanliq köz aldida peyda bolidighandek , yipyéngi bir hayatliq makanigha qayta érishidighandek bir güzel tuyghu ularni algha ündeytti.
Ular toxtimay algha qarap méngishti, ghayet zor qum déngizini kéchip barxanlarni atlidi, qedimqi Xotenliklerge xas jahilliq we özini pida qilishtek roh bilen algha ilgirlidi. Tejribilik aqsaqalliri bilen mahir padichilirining qumgha singip ketken derya süyi haman bir jaydin sirghip chiqidu, digen qiyaslirigha sheksiz ishendi. Shunchilik mangsimu qumluq tügimidi, eksiche ademlerning sewir - taqiti tügeshke bashlidi. Ular hardi, charchidi, ussidi, özlirining qanchilik yol mangghanlighini, nege kélip qalghanlighini, emdi qandaq qilish kérekligini uqalmidi.
Tonur otidek aptap, qurghaq hawa, sürreng qumluq, payansiz chöl ularni jismani jehettinla xoritip qalmastin, belki yene rohi jehettinmu soldurdi. Ular ezeldin bunchilik ümütsizlinip baqmighandi. Ejeba, ularning qiyasi xata bolup qalghanmidu, qumgha singip ketken Kériye deryasining süyi zadi nege ketti, ata - bowilirining teklimakanning ichkirside suluq kölchekler, payansiz toghraqliqlar, köz yetküsiz qumushluqlar barmish digen riwayetliri quruq gepmidu!?...
Ular _ Kériyelik mahir charwichilar tunji qétim özlirining hayat - mamatliq tallishidin gumanlandi, bir ömür qumluq turmushidin jughlighan tejribiliridin shubhilendi. Bu payansiz qumluq alemning u chétige tutushup ketkenmidu? Hezriti Mosamu Isra'il qewmini bashlap Ken'an chollikidin chiqip Pelestin'ge yétip baralighan'ghu!? Tengri ularghimu bir chiqish yoli bermesmu?
So'allar cheksiz, jawaplar azapliq idi. Ular rehimsiz tebi'etning eng qattiq sinaqlirini qobul qilmaqta idi.
Shundaq künlerning biride _ yélinjap turghan quyash barxanlar üstige bash qoyghan, zimin shepeq nurigha chömülgen bir deqiqide _ ümüt tughuldi! Bir qush ghaqildighiniche ularning üstidin uchup aldi tereptiki barxanlar keynige ötüp ketti. Ular xoshalliqtin waqirwetti:
- Su, bostanliq, hayatliq!!!
Nimjan bolup qum döwilirige yétip qalghan kishlerning put - qollirigha jan kirdi. Ular öle - tirilishige qarimay hiliqi qush uchup ketken terepke qarap méngishti. Közlirige issiq yash keldi. Tomurlirida qanliri qayta urghidi, qelbidiki ölüm wehimisi tarap ketti. Shundaq, uchar qush sudin, bostanliqtin, hayatliqtin nishan bermekte! Qush uchup ketken yönilishke qarap mangsila ular choqum hayatliqqa érishidu... Ular qanchilik mangghanlighini bilmidi, gah yügürdi, gah ömilidi, gah domulidi...
Axir digendek yiraqtin yapyéshil bostanliq köründi!
Bu jay Teklimakandiki bir sirliq möjize idi. Kériye deryasi qumluqqa singip, yer tégide nechche yüz chaqirim sirghip aqqandin kéyin, Teklimakanning ottura jenubi qismida yer yüzige chiqqan idi. Bu yerdiki köllerde, sasliqlarda we tebiy bulaqlarda tinmay sirghip turghan sular bük - baraqsan yéshil karidor hasil qilghan idi. Toghraqliqlar nechche on kilométir da'irige sozilatti. Köz yetküsiz yulghunlar bir xilda qizirip turatti. Kichik kölcheklerde béliqlar tinimsiz piltinglaytti. Toghraqliqlarda türluk uchar qushlar sayrishatti. Otlaqlarda kiyik, jeren, yawa öchke we toshqanlar top- topi bilen xatiirjem otlap yüretti....
Ular hayat - mamatliq sinaqlardin ötüp, axiri teklimakan qoynidiki bu yéshil aralni bayqashti . Musheqqetlik uzun seper axirlashti. Bu yerdiki ténch , pinhan we xatirjem hayat ulargha quchaq achti. Ular bu yerge
<< دەريا بويى >>( Derya boyi) dep nam bérishti. Asmanni yépincha, yerni sélincha qilip turup özlirining yéngi wetinini qurushqa bashlidi. Teklimakandiki bu sirliq makanda qedimki xöten medeniyiti we uning güzel ülgiliri nahayiti tézla yiltiz tartti. Tewekkülchilik rohigha mahir ashu padichilar we ularning ishchan ewlatliri bu yerde ademler bilen haywanatlarning organik birlikidin hasil bolghan hayatliq chembiriki qurup chiqti. Zor küch bilen mal- charwilarni köpeytti. Toghraqlarni késip yéngi öylerni saldi. Qum barxanliri ottursidiki bu bostanliqni qandaq asrashni, tebi'iy muhitqa qandaq maslishishni tézla öginiwaldi.
Pütün dunya ularni we ularning bu yéngi jennitini untup kétishti . Emma , ular teklimakandiki bu tenha wetende turup dunyani we alemdiki kishlerni ésidin chiqarmidi . Ular nahayiti tézla öz jemyitining jtima'i birligini qurup chiqti . Bu jtima'i birlikte nsap , iman , exlaq we qérindashliq ademler otursidiki kishlik munasiwetning asasi qilin'ghandi. Ular özlirining jtima'i birligidiki aqsaqaligha boy sunatti, jemiyet aqsaqalimu öz jemyitidiki ezalarning hoqoqini qoghdaytti. Ular üchün emgek qilish , maddi bayliq yaritish we ewlat qaldurushtinmu buyuk buruch yoq idi. Ular buningdin 400 yil burunqi kériye xelqining medeniyiti, örüp - aditi we jtima'i exlaq mizanlirini bu yerge élip kelgendi , shundaqla bularni özlirining sadda we sap qarashliri arqiliq rawajlandurghandi . Ularning pütkül ijtima'i birligide bir xil sap halettiki exlaqi mizan we sheri'et pirinsipliri hökümran orunda turatti. Ular ezeldinla oghriliq , nepsaniyetchilik , zalimliq , yalghanchiliq, hesetxorluq qatarliq nachar qilmishlarni bilmeytti. Ademler ara wapadarliq, raschilliq, nomus, ghoror we öz ara yardem bérishni eng güzel kishlik pezilet dep qaraytti. Zamaniwi jemiyettiki bash- axiri yoq ziddiyetler, bash qétimchiliqlar, ademler ara saxta munasiwetler bu yerde zadila mewjüt emes idi. Shunga ular addi kepilerde yétip, ay dalilarda tönep , japaliq turmush kechürgini bilen özlirini da'im erkin, xoshal we xatirjem sézetti. Tebi'i haywanlarning göshlirini, dora ösümlüklerni, ximyiwi terkiwi bolmighan ishqarsiz mehsulatlarni sitimal qilghachqa, ular nahayiti saghlam we bestlik idi. Uzun ömür köretti. 100 Yashtin uzun ömür körgenler köp salmaqni igelleytti. Ularning zor köpchiligi goya tughma tiwiplardek adem bedini we rohi dunyasining tebi'et ikologiyisi bilen bolghan ichki birlikni ajayip obdan chüshinetti. Kélimatning issiq- soghoqlighi, tebi'etning haliti we tebi'i ösümlüklerning shipaliq roli arqiliq özlirining mizaj - xilitlirini qandaq tengsheshni, ichki késelliklerge qandaq taqabil turushni, shundaqla adem bilen tebi'etning garmonik birligini qandaq saqlashni téximu obdan biletti.
Ularning japaliq perwish qilishi arqisida bu bostanliqta san - sanaqsiz mal- charwilar topi hasil bolghandi. Ularning hichqaysisi özlirining zadi qanchilik mal - charwisi barlighini bilmeytti. Ular ezeldin mal - charwilarni sanap körüshke adetlenmigendi. Bu yerde baj - séliq, alwang - hashar, buyruq, jerimane digenler mewjut emes idi. Ularni hichkim hichnimige mejborlimaytti, belki ular hemme ishta angliq, mes'oliyetchan idi. Chonglar hörmetke, kichikler izzetke sazawer idi. Ularning hemmisde küchlük jama'etchilik éngi mewjut idi. Ömlük - ittipaqliqni we omumning menpe'etini hemmidin üstün orun'gha qoyatti.
Ular ziminni söyetti, tebi'etke hörmet qilatti, su menbelirini qedirleytti. Her bir tamche suning ular üchün qanchilik qimmetke ige ikenligini obdan chüshinetti. Her bir tüp toghraqning qanchilik qumni tizginlep turidighanlighinimu yaxshi biletti. Ular bu ziminning yarilishtinla bir xil ichi tengpungluqqa ige ikenligini, alemdiki jimi shey'ilerning bir - biri bilen zich munasiwette turidighanliqini, tagh, derya, qumluq, bostanliq we gül - giyahlarning öz - ara organik birlikte mewjut bolup turidighanlighini chongqur derijide his qilghandi. Shunglashqa ular özlirini tebi'etning bir qismi, ziminning qoghdughuchisi, bostanliqlarning xojayini dep qaraytti.
Shundaq qilip, künler aylarni, aylar yillarni qoghlap ötiwerdi. Teklimakan chölining chongqur qatlimigha yoshurun'ghan bu tenha bostanliq jahan özgirishliridin bixewer halda öz muqami boyiche kétiwerdi. Bu yerdiki ademlermu ewlatmu - ewlat yashap keldi. Dunya ular üchün 400 yil burun qandaq halette bolsa, hazir hem shundaq idi. Cheklik da'irdiki bostanliq we uning etrapidiki bipayan qumluq, uning üstini yépip turghan asman gümbizi... Mana bular ularning dunyasi idi.
400 Yüz yildin buyan dunyada talay özgürüshler yüz berdi. Insaniyet yéngi déngiz medeniyitini yaritip, sana'et dewrige kirip keldi, Amréka qit'esi bayqaldi. Mustemlikichilik dewri axirliship, sheriqtiki köpligen ellerde milli azadliq küreshliri ghelibe qildi. Öktebir inqilabi partilidi, ikki qétimliq dunya urushi yüz berdi, insaniyet muweppeqiyetlik ay sharigha chiqti... Wahalenki, Teklimakandiki bu tenha aralda yashap kelgen ashu kishiler yuqurqi weqelerning hichqaysisini uqmaytti. Ular hetta öz etrapidiki Teklimakan girwekliride nechche yuz yildin buyan qanchilighan qismetlerning yüz bergenligini, bir qanchilighan hökümranlarning texitke chiqip, yene birqanchilirining ghulighanlighini, maxusen eskerlirining Xotendiki zorluq - zombuliqlirini, yer islahati, kopiratsiyeleshtürüsh, chong sekrep ilgirlesh, medeniyet zor iqilabi, digen namlardiki debdebilik siyasi sho'arlarni uqmaytti.
Ular _ tebi'et bilen bir gewde bolup ketken ashu aqköngül kishiler teklimakanning ichkirsidiki xilwet bostanliqta yéqinqi zamanning 400 yilini ene shundaq ötküzgendi. Ular ichki asiyaning Tarim oymanlighigha dümlen'gen tindurma medeniyetni öz rétimi bilen saqlap kelgendi. Bostanliq xeliqlirining, téximu toghrisi Xoten xelqining 400 yildin burunqi örüp - adetliri , eqide - odumliri we güzel exlaqlirini dawamlashturup kelgendi . Ularning turmushida , rohi dunyasida zamaniwi jemiyettin ebedi tapqili bolmaydighan güzel nersiler bar idi . Ularning wujudida yiraq ötmushke tutushup ketken bir chongqurluq , tiniq samagha tutushup ketken bir pakliq hemde hayat güzelligi bilen jipsiliship ketken sapliq ekis étip turatti . Ularning turmush usuli , ijtima'i birligi , dini qarishi , til alahidiligi pisxik dunyasi qedimqi tarim medeniyitining tixi tamamen özgürüp ketmigen ottura esir halitige wekillik qilatti . Bu yerdin insaniyet hayatining eng güzel roh ewrishkilirini tapqili bolatti .
Qisqisi, bu jay teklimakandiki tebi'i foliklor muziyi idi. Bu yerge hazirqi zaman medeniyitining közni qamashturidighan yaltiraqlirimu, bazar igiligining payda we menpe'etni qoghlushidighan choqan - sörenlirimu, bugünki ademlerning ziddiyetke, riqabetke tolghan soghoq munasiwetlirimu yétip barmighandi. Ular özlirining bu xilwet jennitide teklimakanni quchaqlap 400 yil pinhan yashighandi. Ular özlirining ashu arilida turup putun dunyani we insanlarni özlirige oxshash dep tesewwur qilghandi. Dunyaning qanchilik derijide yatliship ketkenligini xiyallirighimu keltürmigendi. Ular dunya ghayet zor özgirishlerge tolghan yéqinqi zaman tarixida, teklimakandiki "es'habul kehf " te riwayetlik 400 yilini ene shundaq ötküzgendi.
Ular bu yerde zadi qanchilik yashighanlighini éniq bilmeytti. Peqet éside ata - bowiliridin anglighan Kériye bostanlighi heqqidiki ghuwa xatirlirila saqlinip qalghandi. Tuyuqsiz bir küni bu yerning riwayetlik tarixi buzup tashlandi. Medeniyetlik dunyaning ashu ademliri bu aralni axir bayqap qaldi. Bu del xx esirning axirqi charigi idi!
Shundaq qilip, Teklimakandiki tebi'i hayatliq arili _ derya boyi axir
"bayqaldi". Medeniyetlik jemiyetning ademliri shölgeylirini éqitip, chishlirini bilep, közlirini qizartip bu yerge yopurulup kilishti , dunyada téxi özliri bilmeydighan bundaq yaxshi jayning barliqidin heyran bolushti .
Derya boyidiki bu sadda xeliqlermu 400 yildin kéyin körgen bu tunji ademlerdin cheksiz hayajanlandi. Ich - ichidin xoshal bulushti, dunyaning, insaniyetning özlirini untup qalmighanlighidin qattiq tesirlendi. Ular bu yéngi méhmanlarni eng yaxshi nersiliri bilen kütiwaldi. Ulargha égilip turup éhtiram bildürdi. Özlirining uzaq zamanlardin buyan ademlerge qanchilik teshna bolghanliqlirini, ademlersiz bu dunyaning jimi güzelligini yoqitidighanlighini iz'har qilishti…
Epsuski, bu yéngi méhmanlarning oylaydighini pütünley bashqa nersiler idi. Ular özlirini qizghinliq bilen kütiwalghan bu sahipxanlarning ajayip saddiliqidin, aq köngüllikidin ichide külüshmekte idi ularning temlik kawaplirini, qérin'gha qachilap qoqasta pishurghan alahide gösh ta'amlirini, özgiche kömechlirini achközlük bilen yep turup ulardin qandaq paydilarni ündürwilishning chotini soqushmaqta idi…
Ular bu yerde yetküche méhman bulushti, yidi, ichti, xuddi Amrika quruqlighigha tunji qétim yétip barghan "may güli" namliq yelkenlik kémidiki aq tenlikler aq köngül indi'anlarning németlirini qandaq ishtiha bilen yigen bolsa, ularmu derya boyiliqlarning nersilirini shundaq ishtiha bilen yiyishti, etrapqa toymay béqishti. Bu yerning otlaqlirini, köllirni, toghraq, yulghunlirini, qoy padilirini yawayi haywanlirini, chirayliq qizlirini qandaq qilip qolgha keltürüshning koyida garang bolushti. Shundin bashlap, bu yerning derwazisi échiwitildi, hiliqi tunji méhmanlar téximu köp méhmanlarni bashlap kélishti. Türküm - türküm yat ademler qayaqlardindu peyda bulushqa bashlidi. Ular bu yerdiki ademlerdin bir munche "mejboriyetlerni ada qilish" kérekligi heqqide ular zadila anglap baqmighan geplerni qilishti. Uzun ötmeyla bu yerge gükirep mashinlar yétip kilishti. Tömür qalpaq kiygen birmunchilighan kishiler namelup bir suyuqluqni izleshke bashlidi. Bir ochum kishiler yéziliq hökümet, ashliq ponkiti, mektep, doxturxana, mal doxturluq ponkiti, radi'o uzuli, soda dukini digendek ghelite namlar bilen atalghan qurulushlarni silishqa bashlidi. Ular ezeldin palta tigip baqmighan toghraqlarni késishti, otlaqlarni buzushti, ademlerdin zadila ürküp baqmighan jeren we toshqanlarni qalaymaqan owlashti. "Toshqan zediki" dep atalghan qimmetlik dora ösümlüklerni bir - birlep yulup kétishti... Bu ishlarning hemmisi shunchilik tuyuqsiz yüz bergen idi. Derya boyidiki bu qedimi xeliq köz aldidiki bu özgürüshlerdin hang - tang bolghan halda süküt ichide qarap turishti. Ular qanche qilipmu bu rehimsiz ri'alliqni öz tesewwurigha sighduralmidi. Özliri bilen sirtqi dunya ottursidiki ariliqning shunchilik chongiyip ketkenligige heyran boldi. Ular ezeldin derya boyidiki ahalilerning zadi qanchilik ikenligini sanap baqmighandi hem sanap béqishnimu oylimighandi. Emma bu yerge kelgen kishiler ularning 800yüzdin artuq nopusqa ige ikenligini iniqlap chiqishti hemde her bir kishining royxétini turghuzdi, emdi bu yerde ular ezeldin körüp baqmighan yighinlar, yighilishlar, shu'ar - chaqiriqlar, buyruq - petiwalar, alwang - hasharlar peyda bolushqa bashlidi. Ularning xatirjem, tinich we dexlisiz turmushi buzuldi. Ularning qedimdin buyan dawamliship kelgen ijtima'i birligi we turmush usuli asta - asta xirisqa uchridi. Ilgiri ularni pütün dunyadin ayrip turghan 230 kilométirliq chong qumluq emdilikte hichqanche tosalghu bulup qalalmighandi.
Teklimakan qoynidiki bu sirliq bostanliq ene shundaq bayqaldi, hazirqi zamanning medeniyetlik ademliri bu tenha aralning riwayetlik ötmüshini ene shundaq axirlashturdi. 400 yil öz aldigha yashap kelgen, dunya teripidin tashliwétilgen bu ademler ene shu pinhan kechürmishler bilen hazirqi zaman'gha qaytip keldi.
Aridin hesh - pesh digüche on nechche yil ötüp ketti, hazirqi zaman medeniyitining toxtawsiz qedimi derya boyining qedimi en'enilirige bay séhri küchini xoritip bardi, bu yerge kélidighan ademler köpeygenséri békik halettiki qedimqi medeniyet chembirikimu barghanséri tariyip bardi. Ademler özliri bilen bille medeniyetlik dunyaning xilmu - xil zamaniwi baktiryelirini bu yerge ilip kélishti…
Shundaq, quyuq riwayetke pürken'gen ötmüsh ghayip boldi. Xuddi alem kémisning ay sharigha qonishi insaniyetning nechche ming yillardin buyanqi ay heqqidiki güzel epsane - riwayetlirining séhri küchini yoqitiwetkinidek, hazirqi zaman ademlirining derya boyigha yopurlup bérishi we bu yerni qayta qurushimu bu jayning medeniyet sayahitidiki alahide tartish küchini berbat qildi. Qedimqi parlaq tarim medeniyitining teklimakandiki bu janliq köznigi hazirqi zaman medeniyitining küchlük zerbisi astida ene shundaq ghayip boldi…
Emdilikte derya boyidiki bu aqköngül kishilerning qimmet qarishida jiddi özgürüsh yüz bérishke bashlidi. Ular özlirining teklimakandiki jennitining ebedi ghayip bolghanliqini, öz jemyitining berbat bolghanliqini, shundaqla ilgiri könükken turmush usulining kelmeske ketkenligini chongqur his qildi. Adem, hayat, dunya, eqide, exlaq digen uqumlarning eslidiki menisidin gumanlandi. Shexsiyetchilikning ashu rehimsiz toqunushta qandaq tiragidiyelerni keltürüp chiqirwatqanlighini bashqidin chüshendi. Derya boyi özining eslidiki tebi'i halitidin mehrum boldi. Teklimakandiki tebi'i étnografiye muziyi buzulushqa bashlidi.
400 yüz yildin buyan qulup sélinmighan öylerge qulup sélindighan boldi. Ademler bir - birige guman bilen qaraydighan, ish - herkette éhtiyatchanliq qilidighan, kishlik munasiwette shexsi menpe'etni oylaydighan bulushti. 400 yildin buyan adem didarini séghinip kelgen bu kishiler emdilikte ayighi üzülmey kéliwatqan ademlerdin bizar bulushqa bashlidi. Sirttin kelgen ademler özliri bilen bille tamaka, neshe, haraq we bashqa ghidiqlughuchi ichimliklerni bu yerge ilip kélidighan boldi. Bayliq izdügüchilerning ayaq izliri tegmign jaylar az qaldi, ösümlükler, ormanlar, yawayi haywanlar, uchar qushlar, qoy - padilar xorashqa bashlidi. Medeniyetlik dunyaning turmush riqabiti we ichki wehimisi asts - asta bu yergimu yétip keldi… Shundaq qilip Teklimakandiki bu medeniyet köznigi qandaq tuyuqsiz bayqalghan bolsa, shundaq tuyuqsizla berbat bolushqa bashlidi. Qedimqi Kériyeliklerning derya boyidiki 400 yilliq riwayetlik hayati menggü bir chüsh bolup qaldi. Teklimakandiki qanchilighan bostanliqlar we qedimi sheher - qel'eler qandaqlarche qum déngizi astida qaldi? Bostanliqlar kölimi qandaq qilip barghanséri tariyip ketti? Derya suliri nime üchün aziyip, köller qurup ketti? Kélimat nimishqa qurghaqliship nechche yüz kilométirliq tebi'i toghraqliqlar weyran qilindi?... Aytmatof toghra éytidu: Bügünki künde yüz bérish éhtimali bolghan qiyamet we ékologiye tiragidiyeliri dini kitaplarda éytilghandek Xudaning ghezipidin emes, belki ademlerning özliri teripidin keltürüp chiqirilidu! Zimin eslidinla bir xil ichki tenepungluqta yaritilghan, tebi'et ezeldinla jimi mewjudatlar bilen garmonik birlik hasil qilghan, mana mushu tengpungluqni medeniyet uqumining igisi bolghan insanlar öz qoli bilen buzdi, qedimqi Tarim medeniyitining bir köznigi bolghan derya boyining bayqilishi we nahayiti téz waqit ichide medeniyet ékologiyesining buzulishi bizge yéngidin yéngi wehimilerni his qildurmaqta. Shundaq, Tarim bizning animiz, biz bu méhriban anidin tughulghan, uning köksidin aq süt émip chong bolghan, uning elley naxshisini anglap hayat güzelligini his qilghan, uning baghrigha tinip ketken medeniyet tindurmisidin ozuq alghan. Bügünki kün'ge kelgnde bu méhriban ana zaman riyazetliridin charchidi, jismi xoridi, chachlirigha aq kirdi, ichki énirgiyesi xoridi, u heqiqetenmu köp musheqqetlerni chekti. U yéngi hayati küchke muhtaj! Biz uni perzentlik muhebbitimiz bilen asrayli we menggü söyeyli!...

Aptorning << تارىم قوۋۇقى چېكىلگەندە >>( Tarim qowuqi chékilgende ) namliq kitabidin élindi.

© http://www.aqqush.com/bbs/read.php?tid=845

 
SayahetchiДата: Среда, 2008-02-06, 11:07 PM | Сообщение # 2
Admin
Группа: Администраторы
Сообщений: 115
Статус: Offline
Дәря бойи : Қәдимқи мәдәнийәт арилиниң байқилиши вә бәрбат болиши.

( Әсъәт Сулайманниң "Бостанлиқ мәдинийити вә униң тарихи қисмити" намлиқ мақалисиниң 3- бапи)

Буниңдин тәхминән 400 йүз йил илгири тәклимакан қумлуқиниң жәнуби гирвигидики керийә бостанлиғида аһалиләрниң нисбити билән бостанлиқлар сиғимчанлиғи оттурсида тәңпуңсизлиқ көрүлгәнди . Буниң билән бир қисим аһалиләр йеңи һаятлиқ макани изләп керийә дәрясиниң төвән еқиниға қарап сүрүлүшкә башлайду . Қурум тағлириниң қарлиқ чоққулиридин башлинип керийә бостанлиғи арқилиқ тәклимаканниң ичкирсигә қарап тинмай ақидиған керийә дәряси бу қурғақ маканниң келиматини һәр вақит тәңшәп туратти.
Керийә бостанлиғи тәклимаканниң жәнуби гирвигидики бостанлиқлар билән қумлуқлар оттурсидики диъаликтик бирликниң типик көрүниши иди. Керийәликләр әлмисақтин буян йирақтики қарлиқ тағлардин еқип келидиған дәря сүйини қәдирләп кәлгәнди .Улар өзлири яшаватқан маканниң бир хил ички тәңпуңлуқ һалитидә икәнлигини, бостанлиқлар билән қумлуқларниң бир - бирини тәқәзза қилидиғанлиғини, шундақла дәря сүйиниң һәл қилғуч әһмийәткә игә икәнлигини чоңқур чүшәнъгәнди.
Имканийәт болсила бостанлиқ бәрпа қилиш вә йеңи һаятлиқ муһити яритиш қумлуқ хәлқиниң даъимлиқ арзуси иди. Бостанлиқларниң көлими аһалиләрниң нисбитини сиғдуралмиған һаман улар сиртқа қарап ақатти вә дәря - тарамларниң йөнилишини бойлап йеңи бостанлиқларни изләйтти . Тәклимакан гирвәклиридики юлтуздәк таралған чоң - кичик бостанлиқлар мана мушундақ пәйда болғанди.
Буниңдин 400 йил бурун бир топ керийәликләр мал - чарвилирини һәйдәп дәря йонилиши бойичә тәклимаканниң ичкирсигә қарап йолға чиқти. Уларниң қәлбидә йеңи бостанлиқ тепиштәк буйүк истәк лавулдап туратти. Улар тәклимакан гирвигидики әң ахирқи бостанлиқ _ жай кәнтидин айрилип узақ өтмәйла дәря йөлинишини йүттүрүп қоюшти. Бир хилда ломшүп ақидиған керийә дәряси бу йәргә кәлгәндә әтрапқа тарилип, чәксиз қум бағриға сиңип кетәтти. Уларниң алдида әмди нә дәря, нә тоғрақ - юлғун, нә учар қушлар көрүнмәйтти. Бипаян қумлуқ, бир - биригә минъгишип кәткән барханлар вә ялтирап турған қуяш нуридин башқа һичнәрсә көрунмәйтти.
Су мәнбәсидин айрилиштәк бир хл вәһимә туйғуси уларниң вужудиға ички хатиржәмсизлик салған болсиму , лекин улар йолдин тохтап қалмиди . Чүнки улар бу қорқунушлуқ сәпәргә алллиқачан тәвәккүл қилғанди . Һаман бир күни туюқсизла ғайиви бостанлиқ көз алдида пәйда болидиғандәк , йипйеңи бир һаятлиқ маканиға қайта еришидиғандәк бир гүзәл туйғу уларни алға үндәйтти.
Улар тохтимай алға қарап меңишти, ғайәт зор қум деңизини кечип барханларни атлиди, қәдимқи Хотәнликләргә хас жаһиллиқ вә өзини пида қилиштәк роһ билән алға илгирлиди. Тәжрибилик ақсақаллири билән маһир падичилириниң қумға сиңип кәткән дәря сүйи һаман бир жайдин сирғип чиқиду, дигән қияслириға шәксиз ишәнди. Шунчилик маңсиму қумлуқ түгимиди, әксичә адәмләрниң сәвир - тақити түгәшкә башлиди. Улар һарди, чарчиди, уссиди, өзлириниң қанчилик йол маңғанлиғини, нәгә келип қалғанлиғини, әмди қандақ қилиш керәклигини уқалмиди.
Тонур отидәк аптап, қурғақ һава, сүррәң қумлуқ, паянсиз чөл уларни жисмани жәһәттинла хоритип қалмастин, бәлки йәнә роһи жәһәттинму солдурди. Улар әзәлдин бунчилик үмүтсизлинип бақмиғанди. Әжәба, уларниң қияси хата болуп қалғанмиду, қумға сиңип кәткән Керийә дәрясиниң сүйи зади нәгә кәтти, ата - бовилириниң тәклимаканниң ичкирсидә сулуқ көлчәкләр, паянсиз тоғрақлиқлар, көз йәткүсиз қумушлуқлар бармиш дигән ривайәтлири қуруқ гәпмиду!?...
Улар _ Керийәлик маһир чарвичилар тунжи қетим өзлириниң һаят - маматлиқ таллишидин гуманланди, бир өмүр қумлуқ турмушидин жуғлиған тәжрибилиридин шубһиләнди. Бу паянсиз қумлуқ аләмниң у четигә тутушуп кәткәнмиду? Һәзрити Мосаму Исраъил қәвмини башлап Кәнъан чолликидин чиқип Пәләстинъгә йетип баралиғанъғу!? Тәңри уларғиму бир чиқиш йоли бәрмәсму?
Соъаллар чәксиз, жаваплар азаплиқ иди. Улар рәһимсиз тәбиъәтниң әң қаттиқ синақлирини қобул қилмақта иди.
Шундақ күнләрниң биридә _ йелинжап турған қуяш барханлар үстигә баш қойған, зимин шәпәқ нуриға чөмүлгән бир дәқиқидә _ үмүт туғулди! Бир қуш ғақилдиғиничә уларниң үстидин учуп алди тәрәптики барханлар кәйнигә өтүп кәтти. Улар хошаллиқтин вақирвәтти:
- Су, бостанлиқ, һаятлиқ!!!
Нимжан болуп қум дөвилиригә йетип қалған кишләрниң пут - қоллириға жан кирди. Улар өлә - тирилишигә қаримай һилиқи қуш учуп кәткән тәрәпкә қарап меңишти. Көзлиригә иссиқ яш кәлди. Томурлирида қанлири қайта урғиди, қәлбидики өлүм вәһимиси тарап кәтти. Шундақ, учар қуш судин, бостанлиқтин, һаятлиқтин нишан бәрмәктә! Қуш учуп кәткән йөнилишкә қарап маңсила улар чоқум һаятлиққа еришиду... Улар қанчилик маңғанлиғини билмиди, гаһ йүгүрди, гаһ өмилиди, гаһ домулиди...
Ахир дигәндәк йирақтин япйешил бостанлиқ көрүнди!
Бу жай Тәклимакандики бир сирлиқ мөжизә иди. Керийә дәряси қумлуққа сиңип, йәр тегидә нәччә йүз чақирим сирғип аққандин кейин, Тәклимаканниң оттура жәнуби қисмида йәр йүзигә чиққан иди. Бу йәрдики көлләрдә, саслиқларда вә тәбий булақларда тинмай сирғип турған сулар бүк - барақсан йешил каридор һасил қилған иди. Тоғрақлиқлар нәччә он километир даъиригә созилатти. Көз йәткүсиз юлғунлар бир хилда қизирип туратти. Кичик көлчәкләрдә белиқлар тинимсиз пилтиңлайтти. Тоғрақлиқларда түрлук учар қушлар сайришатти. Отлақларда кийик, жәрән, ява өчкә вә тошқанлар топ- топи билән хатииржәм отлап йүрәтти....
Улар һаят - маматлиқ синақлардин өтүп, ахири тәклимакан қойнидики бу йешил арални байқашти . Мушәққәтлик узун сәпәр ахирлашти. Бу йәрдики тенч , пинһан вә хатиржәм һаят уларға қучақ ачти. Улар бу йәргә
<< دەريا بويى >>( Дәря бойи) дәп нам беришти. Асманни йепинча, йәрни селинча қилип туруп өзлириниң йеңи вәтинини қурушқа башлиди. Тәклимакандики бу сирлиқ маканда қәдимки хөтән мәдәнийити вә униң гүзәл үлгилири наһайити тезла йилтиз тартти. Тәвәккүлчилик роһиға маһир ашу падичилар вә уларниң ишчан әвлатлири бу йәрдә адәмләр билән һайванатларниң органик бирликидин һасил болған һаятлиқ чәмбирики қуруп чиқти. Зор күч билән мал- чарвиларни көпәйтти. Тоғрақларни кесип йеңи өйләрни салди. Қум барханлири оттурсидики бу бостанлиқни қандақ асрашни, тәбиъий муһитқа қандақ маслишишни тезла өгинивалди.
Пүтүн дуня уларни вә уларниң бу йеңи жәннитини унтуп кетишти . Әмма , улар тәклимакандики бу тәнһа вәтәндә туруп дуняни вә аләмдики кишләрни есидин чиқармиди . Улар наһайити тезла өз жәмйитиниң жтимаъи бирлигини қуруп чиқти . Бу жтимаъи бирликтә нсап , иман , әхлақ вә қериндашлиқ адәмләр отурсидики кишлик мунасивәтниң асаси қилинъғанди. Улар өзлириниң жтимаъи бирлигидики ақсақалиға бой сунатти, жәмийәт ақсақалиму өз жәмйитидики әзаларниң һоқоқини қоғдайтти. Улар үчүн әмгәк қилиш , мадди байлиқ яритиш вә әвлат қалдуруштинму буюк буруч йоқ иди. Улар буниңдин 400 йил бурунқи керийә хәлқиниң мәдәнийити, өрүп - адити вә жтимаъи әхлақ мизанлирини бу йәргә елип кәлгәнди , шундақла буларни өзлириниң садда вә сап қарашлири арқилиқ раважландурғанди . Уларниң пүткүл ижтимаъи бирлигидә бир хил сап һаләттики әхлақи мизан вә шәриъәт пиринсиплири һөкүмран орунда туратти. Улар әзәлдинла оғрилиқ , нәпсанийәтчилик , залимлиқ , ялғанчилиқ, һәсәтхорлуқ қатарлиқ начар қилмишларни билмәйтти. Адәмләр ара вападарлиқ, расчиллиқ, номус, ғорор вә өз ара ярдәм беришни әң гүзәл кишлик пәзиләт дәп қарайтти. Заманиви жәмийәттики баш- ахири йоқ зиддийәтләр, баш қетимчилиқлар, адәмләр ара сахта мунасивәтләр бу йәрдә задила мәвжүт әмәс иди. Шуңа улар адди кәпиләрдә йетип, ай далиларда төнәп , жапалиқ турмуш кәчүргини билән өзлирини даъим әркин, хошал вә хатиржәм сезәтти. Тәбиъи һайванларниң гөшлирини, дора өсүмлүкләрни, химйиви тәркиви болмиған ишқарсиз мәһсулатларни ситимал қилғачқа, улар наһайити сағлам вә бәстлик иди. Узун өмүр көрәтти. 100 Яштин узун өмүр көргәнләр көп салмақни игәлләйтти. Уларниң зор көпчилиги гоя туғма тивиплардәк адәм бәдини вә роһи дунясиниң тәбиъәт икологийиси билән болған ички бирликни ажайип обдан чүшинәтти. Келиматниң иссиқ- соғоқлиғи, тәбиъәтниң һалити вә тәбиъи өсүмлүкләрниң шипалиқ роли арқилиқ өзлириниң мизаж - хилитлирини қандақ тәңшәшни, ички кесәлликләргә қандақ тақабил турушни, шундақла адәм билән тәбиъәтниң гармоник бирлигини қандақ сақлашни техиму обдан биләтти.
Уларниң жапалиқ пәрвиш қилиши арқисида бу бостанлиқта сан - санақсиз мал- чарвилар топи һасил болғанди. Уларниң һичқайсиси өзлириниң зади қанчилик мал - чарвиси барлиғини билмәйтти. Улар әзәлдин мал - чарвиларни санап көрүшкә адәтләнмигәнди. Бу йәрдә баж - селиқ, алваң - һашар, буйруқ, жәриманә дигәнләр мәвжут әмәс иди. Уларни һичким һичнимигә мәжборлимайтти, бәлки улар һәммә ишта аңлиқ, мәсъолийәтчан иди. Чоңлар һөрмәткә, кичикләр иззәткә сазавәр иди. Уларниң һәммисдә күчлүк жамаъәтчилик еңи мәвжут иди. Өмлүк - иттипақлиқни вә омумниң мәнпәъәтини һәммидин үстүн орунъға қоятти.
Улар зиминни сөйәтти, тәбиъәткә һөрмәт қилатти, су мәнбәлирини қәдирләйтти. Һәр бир тамчә суниң улар үчүн қанчилик қиммәткә игә икәнлигини обдан чүшинәтти. Һәр бир түп тоғрақниң қанчилик қумни тизгинләп туридиғанлиғиниму яхши биләтти. Улар бу зиминниң ярилиштинла бир хил ичи тәңпуңлуққа игә икәнлигини, аләмдики жими шәйъиләрниң бир - бири билән зич мунасивәттә туридиғанлиқини, тағ, дәря, қумлуқ, бостанлиқ вә гүл - гияһларниң өз - ара органик бирликтә мәвжут болуп туридиғанлиғини чоңқур дәрижидә һис қилғанди. Шуңлашқа улар өзлирини тәбиъәтниң бир қисми, зиминниң қоғдуғучиси, бостанлиқларниң хожайини дәп қарайтти.
Шундақ қилип, күнләр айларни, айлар йилларни қоғлап өтивәрди. Тәклимакан чөлиниң чоңқур қатлимиға йошурунъған бу тәнһа бостанлиқ жаһан өзгиришлиридин бихәвәр һалда өз муқами бойичә кетивәрди. Бу йәрдики адәмләрму әвлатму - әвлат яшап кәлди. Дуня улар үчүн 400 йил бурун қандақ һаләттә болса, һазир һәм шундақ иди. Чәклик даъирдики бостанлиқ вә униң әтрапидики бипаян қумлуқ, униң үстини йепип турған асман гүмбизи... Мана булар уларниң дуняси иди.
400 Йүз йилдин буян дуняда талай өзгүрүшләр йүз бәрди. Инсанийәт йеңи деңиз мәдәнийитини яритип, санаъәт дәвригә кирип кәлди, Амрека қитъәси байқалди. Мустәмликичилик дәври ахирлишип, шәриқтики көплигән әлләрдә милли азадлиқ күрәшлири ғәлибә қилди. Өктәбир инқилаби партилиди, икки қетимлиқ дуня уруши йүз бәрди, инсанийәт мувәппәқийәтлик ай шариға чиқти... Ваһаләнки, Тәклимакандики бу тәнһа аралда яшап кәлгән ашу кишиләр юқурқи вәқәләрниң һичқайсисини уқмайтти. Улар һәтта өз әтрапидики Тәклимакан гирвәклиридә нәччә юз йилдин буян қанчилиған қисмәтләрниң йүз бәргәнлигини, бир қанчилиған һөкүмранларниң тәхиткә чиқип, йәнә бирқанчилириниң ғулиғанлиғини, махусән әскәрлириниң Хотәндики зорлуқ - зомбулиқлирини, йәр ислаһати, копиратсийәләштүрүш, чоң сәкрәп илгирләш, мәдәнийәт зор иқилаби, дигән намлардики дәбдәбилик сияси шоъарларни уқмайтти.
Улар _ тәбиъәт билән бир гәвдә болуп кәткән ашу ақкөңүл кишиләр тәклимаканниң ичкирсидики хилвәт бостанлиқта йеқинқи заманниң 400 йилини әнә шундақ өткүзгәнди. Улар ички асияниң Тарим ойманлиғиға дүмләнъгән тиндурма мәдәнийәтни өз ретими билән сақлап кәлгәнди. Бостанлиқ хәлиқлириниң, техиму тоғриси Хотән хәлқиниң 400 йилдин бурунқи өрүп - адәтлири , әқидә - одумлири вә гүзәл әхлақлирини давамлаштуруп кәлгәнди . Уларниң турмушида , роһи дунясида заманиви жәмийәттин әбәди тапқили болмайдиған гүзәл нәрсиләр бар иди . Уларниң вужудида йирақ өтмушкә тутушуп кәткән бир чоңқурлуқ , тиниқ самаға тутушуп кәткән бир паклиқ һәмдә һаят гүзәллиги билән жипсилишип кәткән саплиқ әкис етип туратти . Уларниң турмуш усули , ижтимаъи бирлиги , дини қариши , тил алаһидилиги писхик дуняси қәдимқи тарим мәдәнийитиниң тихи тамамән өзгүрүп кәтмигән оттура әсир һалитигә вәкиллик қилатти . Бу йәрдин инсанийәт һаятиниң әң гүзәл роһ әвришкилирини тапқили болатти .
Қисқиси, бу жай тәклимакандики тәбиъи фоликлор музийи иди. Бу йәргә һазирқи заман мәдәнийитиниң көзни қамаштуридиған ялтирақлириму, базар игилигиниң пайда вә мәнпәъәтни қоғлушидиған чоқан - сөрәнлириму, бугүнки адәмләрниң зиддийәткә, риқабәткә толған соғоқ мунасивәтлириму йетип бармиғанди. Улар өзлириниң бу хилвәт жәннитидә тәклимаканни қучақлап 400 йил пинһан яшиғанди. Улар өзлириниң ашу арилида туруп путун дуняни вә инсанларни өзлиригә охшаш дәп тәсәввур қилғанди. Дуняниң қанчилик дәрижидә ятлишип кәткәнлигини хияллириғиму кәлтүрмигәнди. Улар дуня ғайәт зор өзгиришләргә толған йеқинқи заман тарихида, тәклимакандики "әсъһабул кәһф " тә ривайәтлик 400 йилини әнә шундақ өткүзгәнди.
Улар бу йәрдә зади қанчилик яшиғанлиғини ениқ билмәйтти. Пәқәт есидә ата - бовилиридин аңлиған Керийә бостанлиғи һәққидики ғува хатирлирила сақлинип қалғанди. Туюқсиз бир күни бу йәрниң ривайәтлик тарихи бузуп ташланди. Мәдәнийәтлик дуняниң ашу адәмлири бу арални ахир байқап қалди. Бу дәл хх әсирниң ахирқи чариги иди!
Шундақ қилип, Тәклимакандики тәбиъи һаятлиқ арили _ дәря бойи ахир
"байқалди". Мәдәнийәтлик жәмийәтниң адәмлири шөлгәйлирини еқитип, чишлирини биләп, көзлирини қизартип бу йәргә йопурулуп килишти , дуняда техи өзлири билмәйдиған бундақ яхши жайниң барлиқидин һәйран болушти .
Дәря бойидики бу садда хәлиқләрму 400 йилдин кейин көргән бу тунжи адәмләрдин чәксиз һаяжанланди. Ич - ичидин хошал булушти, дуняниң, инсанийәтниң өзлирини унтуп қалмиғанлиғидин қаттиқ тәсирләнди. Улар бу йеңи меһманларни әң яхши нәрсилири билән күтивалди. Уларға егилип туруп еһтирам билдүрди. Өзлириниң узақ заманлардин буян адәмләргә қанчилик тәшна болғанлиқлирини, адәмләрсиз бу дуняниң жими гүзәллигини йоқитидиғанлиғини изъһар қилишти…
Әпсуски, бу йеңи меһманларниң ойлайдиғини пүтүнләй башқа нәрсиләр иди. Улар өзлирини қизғинлиқ билән күтивалған бу саһипханларниң ажайип саддилиқидин, ақ көңүлликидин ичидә күлүшмәктә иди уларниң тәмлик каваплирини, қеринъға қачилап қоқаста пишурған алаһидә гөш таъамлирини, өзгичә көмәчлирини ачкөзлүк билән йәп туруп улардин қандақ пайдиларни үндүрвилишниң чотини соқушмақта иди…
Улар бу йәрдә йәткүчә меһман булушти, йиди, ичти, худди Амрика қуруқлиғиға тунжи қетим йетип барған "май гүли" намлиқ йәлкәнлик кемидики ақ тәнликләр ақ көңүл индиъанларниң немәтлирини қандақ иштиһа билән йигән болса, уларму дәря бойилиқларниң нәрсилирини шундақ иштиһа билән йийишти, әтрапқа тоймай беқишти. Бу йәрниң отлақлирини, көллирни, тоғрақ, юлғунлирини, қой падилирини явайи һайванлирини, чирайлиқ қизлирини қандақ қилип қолға кәлтүрүшниң койида гараң болушти. Шундин башлап, бу йәрниң дәрвазиси ечивитилди, һилиқи тунжи меһманлар техиму көп меһманларни башлап келишти. Түркүм - түркүм ят адәмләр қаяқлардинду пәйда булушқа башлиди. Улар бу йәрдики адәмләрдин бир мунчә "мәжборийәтләрни ада қилиш" керәклиги һәққидә улар задила аңлап бақмиған гәпләрни қилишти. Узун өтмәйла бу йәргә гүкирәп машинлар йетип килишти. Төмүр қалпақ кийгән бирмунчилиған кишиләр намәлуп бир суюқлуқни изләшкә башлиди. Бир очум кишиләр йезилиқ һөкүмәт, ашлиқ понкити, мәктәп, дохтурхана, мал дохтурлуқ понкити, радиъо узули, сода дукини дигәндәк ғәлитә намлар билән аталған қурулушларни силишқа башлиди. Улар әзәлдин палта тигип бақмиған тоғрақларни кесишти, отлақларни бузушти, адәмләрдин задила үркүп бақмиған жәрән вә тошқанларни қалаймақан овлашти. "Тошқан зәдики" дәп аталған қиммәтлик дора өсүмлүкләрни бир - бирләп юлуп кетишти... Бу ишларниң һәммиси шунчилик туюқсиз йүз бәргән иди. Дәря бойидики бу қәдими хәлиқ көз алдидики бу өзгүрүшләрдин һаң - таң болған һалда сүкүт ичидә қарап туришти. Улар қанчә қилипму бу рәһимсиз риъаллиқни өз тәсәввуриға сиғдуралмиди. Өзлири билән сиртқи дуня оттурсидики арилиқниң шунчилик чоңийип кәткәнлигигә һәйран болди. Улар әзәлдин дәря бойидики аһалиләрниң зади қанчилик икәнлигини санап бақмиғанди һәм санап беқишниму ойлимиғанди. Әмма бу йәргә кәлгән кишиләр уларниң 800йүздин артуқ нопусқа игә икәнлигини иниқлап чиқишти һәмдә һәр бир кишиниң ройхетини турғузди, әмди бу йәрдә улар әзәлдин көрүп бақмиған йиғинлар, йиғилишлар, шуъар - чақириқлар, буйруқ - пәтивалар, алваң - һашарлар пәйда болушқа башлиди. Уларниң хатиржәм, тинич вә дәхлисиз турмуши бузулди. Уларниң қәдимдин буян давамлишип кәлгән ижтимаъи бирлиги вә турмуш усули аста - аста хирисқа учриди. Илгири уларни пүтүн дунядин айрип турған 230 километирлиқ чоң қумлуқ әмдиликтә һичқанчә тосалғу булуп қалалмиғанди.
Тәклимакан қойнидики бу сирлиқ бостанлиқ әнә шундақ байқалди, һазирқи заманниң мәдәнийәтлик адәмлири бу тәнһа аралниң ривайәтлик өтмүшини әнә шундақ ахирлаштурди. 400 йил өз алдиға яшап кәлгән, дуня тәрипидин ташливетилгән бу адәмләр әнә шу пинһан кәчүрмишләр билән һазирқи заманъға қайтип кәлди.
Аридин һәш - пәш дигүчә он нәччә йил өтүп кәтти, һазирқи заман мәдәнийитиниң тохтавсиз қәдими дәря бойиниң қәдими әнъәнилиригә бай сеһри күчини хоритип барди, бу йәргә келидиған адәмләр көпәйгәнсери бекик һаләттики қәдимқи мәдәнийәт чәмбирикиму барғансери тарийип барди. Адәмләр өзлири билән биллә мәдәнийәтлик дуняниң хилму - хил заманиви бактирйәлирини бу йәргә илип келишти…
Шундақ, қуюқ ривайәткә пүркәнъгән өтмүш ғайип болди. Худди аләм кемисниң ай шариға қониши инсанийәтниң нәччә миң йиллардин буянқи ай һәққидики гүзәл әпсанә - ривайәтлириниң сеһри күчини йоқитивәткинидәк, һазирқи заман адәмлириниң дәря бойиға йопурлуп бериши вә бу йәрни қайта қурушиму бу жайниң мәдәнийәт саяһитидики алаһидә тартиш күчини бәрбат қилди. Қәдимқи парлақ тарим мәдәнийитиниң тәклимакандики бу жанлиқ көзниги һазирқи заман мәдәнийитиниң күчлүк зәрбиси астида әнә шундақ ғайип болди…
Әмдиликтә дәря бойидики бу ақкөңүл кишиләрниң қиммәт қаришида жидди өзгүрүш йүз беришкә башлиди. Улар өзлириниң тәклимакандики жәннитиниң әбәди ғайип болғанлиқини, өз жәмйитиниң бәрбат болғанлиқини, шундақла илгири көнүккән турмуш усулиниң кәлмәскә кәткәнлигини чоңқур һис қилди. Адәм, һаят, дуня, әқидә, әхлақ дигән уқумларниң әслидики мәнисидин гуманланди. Шәхсийәтчиликниң ашу рәһимсиз тоқунушта қандақ тирагидийәләрни кәлтүрүп чиқирватқанлиғини башқидин чүшәнди. Дәря бойи өзиниң әслидики тәбиъи һалитидин мәһрум болди. Тәклимакандики тәбиъи етнографийә музийи бузулушқа башлиди.
400 йүз йилдин буян қулуп селинмиған өйләргә қулуп селиндиған болди. Адәмләр бир - биригә гуман билән қарайдиған, иш - һәркәттә еһтиятчанлиқ қилидиған, кишлик мунасивәттә шәхси мәнпәъәтни ойлайдиған булушти. 400 йилдин буян адәм дидарини сеғинип кәлгән бу кишиләр әмдиликтә айиғи үзүлмәй келиватқан адәмләрдин бизар булушқа башлиди. Сирттин кәлгән адәмләр өзлири билән биллә тамака, нәшә, һарақ вә башқа ғидиқлуғучи ичимликләрни бу йәргә илип келидиған болди. Байлиқ издүгүчиләрниң аяқ излири тәгмигн жайлар аз қалди, өсүмлүкләр, орманлар, явайи һайванлар, учар қушлар, қой - падилар хорашқа башлиди. Мәдәнийәтлик дуняниң турмуш риқабити вә ички вәһимиси астс - аста бу йәргиму йетип кәлди… Шундақ қилип Тәклимакандики бу мәдәнийәт көзниги қандақ туюқсиз байқалған болса, шундақ туюқсизла бәрбат болушқа башлиди. Қәдимқи Керийәликләрниң дәря бойидики 400 йиллиқ ривайәтлик һаяти мәңгү бир чүш болуп қалди. Тәклимакандики қанчилиған бостанлиқлар вә қәдими шәһәр - қәлъәләр қандақларчә қум деңизи астида қалди? Бостанлиқлар көлими қандақ қилип барғансери тарийип кәтти? Дәря сулири нимә үчүн азийип, көлләр қуруп кәтти? Келимат нимишқа қурғақлишип нәччә йүз километирлиқ тәбиъи тоғрақлиқлар вәйран қилинди?... Айтматоф тоғра ейтиду: Бүгүнки күндә йүз бериш еһтимали болған қиямәт вә екологийә тирагидийәлири дини китапларда ейтилғандәк Худаниң ғәзипидин әмәс, бәлки адәмләрниң өзлири тәрипидин кәлтүрүп чиқирилиду! Зимин әслидинла бир хил ички тәнәпуңлуқта яритилған, тәбиъәт әзәлдинла жими мәвжудатлар билән гармоник бирлик һасил қилған, мана мушу тәңпуңлуқни мәдәнийәт уқуминиң игиси болған инсанлар өз қоли билән бузди, қәдимқи Тарим мәдәнийитиниң бир көзниги болған дәря бойиниң байқилиши вә наһайити тез вақит ичидә мәдәнийәт екологийәсиниң бузулиши бизгә йеңидин йеңи вәһимиләрни һис қилдурмақта. Шундақ, Тарим бизниң анимиз, биз бу меһрибан анидин туғулған, униң көксидин ақ сүт емип чоң болған, униң әлләй нахшисини аңлап һаят гүзәллигини һис қилған, униң бағриға тинип кәткән мәдәнийәт тиндурмисидин озуқ алған. Бүгүнки күнъгә кәлгндә бу меһрибан ана заман риязәтлиридин чарчиди, жисми хориди, чачлириға ақ кирди, ички ениргийәси хориди, у һәқиқәтәнму көп мушәққәтләрни чәкти. У йеңи һаяти күчкә муһтаж! Биз уни пәрзәнтлик муһәббитимиз билән асрайли вә мәңгү сөйәйли!...

Апторниң << تارىم قوۋۇقى چېكىلگەندە >>( Тарим қовуқи чекилгәндә ) намлиқ китабидин елинди.
© http://www.aqqush.com/bbs/read.php?tid=845
Правка: Emeren

 
Форум * Munber » TARIX ИСТОРИЯ » Tarixtin bayanlar » Qedimqi medeniyet arilining bayqilishi we berbat bolishi. (Eset Sulaymanning "Bostanliq mediniyiti we uning tarixi")
  • Страница 1 из 1
  • 1
Поиск:

Copyright MyCorp © 2006 Сайт управляется системой uCoz